dichtaf en verbij

afstand: 13,4 km
hoogteverschil : 858m
bewegwijzerd: ja en via GPX
route: hier

Regendag vandaag. We starten in de miezer en komen in Ischgl aan in de gietende regen. In afwachting springen we de toeristische dienst binnen op zoek naar “regenactiviteiten”. We krijgen enkele nietszeggende suggesties…en tussendoor ook de vermelding dat er bij goed weer een ‘geocache toertje’ te doen is. Blinkende ogen bij de Liddl’ones, 2 schatkaarten en een waterzonnetje later beslissen we om de regenactiviteiten te laten voor wat ze zijn en de lift omhoog te nemen. Deze keer tot aan het tussenstation om vandaar te voet naar het bergstation te klimmen via de Pardatschalpe.
Wat mooie zichten, een leuke hut (Paznauner Taja) en 800 hoogtemeters later komen we 15 minuten te kort om droog de lift te halen.
Terwijl we nog nadruppend de Silvrettabahn naar beneden nemen stopt de regen. Een fractie van een seconde later komen de kaarten boven en duiken we in het tussenstation de lift uit om de walk of lyrics een tweede keer te doen. Deze keer echter gewapend met coördinaten én een schatkaart.
De beloning in de toeristische dienst is dubbel: een leuke drinkfles van Ischgl én det feit dat er schijnbaar in elke dorp in de vallei een gelijkaardige tocht is. To be continued dus…

afstand: 11,59 km
hoogteverschil : 807m
bewegwijzerd: ja en via GPX
route: hier

“here comes the lift again”…maar dan een stukje dichter bij het hotel. We parkeren in Kappl en nemen de kabellift tot het topstation. Daar is het met Liddl’ones fysiek onmogelijk om te beginnen wandelen alvorens ze minstens het grote evenwichtsparcours gedaan hebben op Sunny mountain. Een klein half uurtje later vertrekken we dus richting Niederelbehütte. een leuke wandeling, echter zonder enige beschutting. Niet ideaal om te doen in de brandende zon. Na een laatste klim komen we tenslotte aan de hut, voorafgegaan door een best spectaculaire waterval en een betoverend meertje. Het terras bestaat uit een mix van eendagstoeristen zoals wij, en trekkers die van hier naar de volgende hut gaan. De appelstrudel was trouwens een dikke winner! We zakken via de andere flank terug af tot Sunny mountain, waar het -alweer- obligatoire speelplein oponthoud ervoor zorgt dat we een heuse zomerstorm over ons heen krijgen. als de wind gaan liggen is, en de Diasbahn terug werkt, keren we nat maar voldaan terug naar beneden.

afstand: 15,16 km
hoogteverschil : 1046m
bewegwijzerd: ja en via GPX
route: hier

Vandaag geen liften! We parkeren in het dorpje Mathon (net voorbij Ischgl) en hebben als einddoel de Berglisee. Op foto zag die er magistraal uit, eens zien wat de realiteit geeft…
We beginnen met een klim met grote K. zigzagjes omhoog, bijna 900 meter. Zelfs onze strafste klimmer had even een kleine inzinking. Maar de moeite wordt beloond met een mooi vlak wandelpaadje aan de voet van het echte hooggebergte, met zicht op het onderliggende dal. Een laatste duwtje erbij en we zijn aan de Berglisee. Is het kleiner dan op foto: absoluut. Is ze het even betoverend? Evenzeer! Een droomplaatsje om even te verpozen en van het uitzicht te genieten.
Vandaar keren we terug dalwaarts, maar deze keer via de Larein Alpe. Het laatste stukje is een brede glooiende weg, die uiteindelijk stopt aan het Ischgl Wildpark. Gezien de wekelijkse sluitingsdag, en de timing laten we de lieve hertjes links liggen en keren we terug naar de wagen. Het ultieme bewijs dat plekjes waar geen skilift komt toch nog nét iets ongerepter zijn.

afstand: 12,13 km
hoogteverschil : 217m
bewegwijzerd: ja en via GPX
route: hier

We rijden met de wagen tot in Ischgl. Parkeren kan op de grote parkings aan de rand van het dorp. Of zeg ik beter stad? Zo klein als See is, zo bruisend is Ischgl. Na een veto van de Liddl’ones nemen we nemen de SilvrettaBahn naar het bergstation. Wat een technologisch hoogstandje! Wat een lift!
Vandaar zakken we rustig af tot aan de auto. Een wandeling die echt voor Liddl’ones gemaakt is. We beginnen bovenaan met een impressionante waterspeeltuin met bijhorende reuze klimblok. Aan het middenstation vinden we aan een piroresk meertje een groot avonturenpark terug, inclusief klimtuigen en evenwichtsparkoertjes. het laatste stuk van de weg tenslotte loopt via de “walk of lyrics“, via 2 spectaculaire hangbruggen tot aan het dalstation. Een absolute aanrader voor liddl’ones met wat conditie.

afstand: 15,34 km
hoogteverschil : 974m
bewegwijzerd: ja en via GPX
route: hier

Dit jaar kiezen we ervoor om een dagje vroeger te vertrekken. Duitse autosnelwegen tijdens de week: een aanrader! We nemen onze intrek in hotel Mallaun in See (Paznaum tal). De dag van aankomst gaan we de toeristische dienst onveilig maken, samen met het zwembad en de wellness van het hotel. Na een lekker ontbijt zijn we klaar voor de eerste tocht. Elk hotel in het Paznaun dal biedt de Silvretta premium karte aan. (Al betaal je die wel en stuk terug via je toeristenbelasting). We vertrekken het de kabellift in See (vlak aan het hotel trouwens) en starten de wandeling aan het bergstation. Bedoeling was om een lus te maken naar de Ascher hutte. Daar aangekomen was de Rotpleiskopf te mooi om te laten liggen. Een leuke top, maar hou er rekening mee dat de laatste paar honderd meters echt alpinisme zijn. Met de top in zicht zijn we toch maar omgekeerd om via de Versingalm terug naar het bergstation te gaan. Een hele leuke starter.

afstand: 22 km
bewegwijzerd: Nee, GPX
route: hier

Laatste dag Luxemburg, tijd voor een proevertje van een andere trail: de Muller Trail. Aangezien deze nogal groot is om op 1 dag te doen, en het nog op de lijst staat om volledig te andelen, beslissen we om een alternatiefje te doen. en wat voor alternatief!
We parkeren gratis in Echternach op parking Bénédictines, vanwaar we tien minuutjes stappen naar de bushalte aan het station. Daar nemen we bus 191 (5 minuutjes na het uur) richting “Beaufort op der Gare”.
Vandaar starten we onze wandeling terug via de GR5 en bovenstaande GPX. De tocht start aan het kasteel van Beaufort en loopt via de kasteeltuinen naadloos over in een stuk van de Mullertrail. Al snel worden bossen en beekjes vervangen door ruigere rotsen. Onderweg passeer je onder andere de Siweschlëff waar je een kwartiertje in de uiterst smalle kloven kan verdwalen, een klimgebied waar je je kan vergapen aan de lokale klimmers en enkele toegankelijke grotjes waar je claustrofobie én hoogtevrees op de proef wordt gesteld.
Ongeveer halverwege, in Berdorf is een stop op het terras van de train inn een must. De uitgebreide drank en snackkaart is onweerstaanbaar.
Het laatste stuk terug naar Echternach passeert onder andere nog de Perekop en de Wolfsschlucht voor wie niet genoeg kan krijgen van trapjes. Vooral die laatste heeft, zeker naar de avondkant toe, een hele lugubere en desolate uitstraling.
Voor ons een van de mooiste wandelingen die we tot nu toe gedaan hebben. De Muller trail staat met stip bovenaan de to-do lijst vanaf nu

afstand: 29,37 km
bewegwijzerd: Lee trail markeringen
route: hier

Vandaag vertrekken we opnieuw te voet naar het station van Goebelsmühle. Vandaar namen we de..euh…bus in de andere richting. We starten vandaag in Ettelbruck. Doordat de Lee trail perfect in beide richtingen kan gewandeld worden, verkiezen wij om de busrit eerst te doen zodat we, net als gisteren, aankomen aan het hotel.
Ook hier terug een wijdse variatie in landschap en omgeving, Al zijn de wandelpaden op dit stuk van de trail net een stukje breder en gemoedelijker. Ongeveer halverwege is het zwaartepunt een hele stevig klim, die je weliswaar beloont met een heel mooi zicht op de rivier die door het landschap snijdt. Na de afdaling komen we bij Camping du moulin. Opnieuw de enige plek van de dag waar iets te drinken of zelfs te eten te krijgen is.
In ons geval extra handig meegenomen aangezien we nét daar een zomerse stortbui te verwerken kregen.
Vanaf de camping slingert de trail zich terug naar het hotel, zonder ook maar één levende ziel tegen te komen (de door Napoleon geplantte boom niet meegerekend)

Samengevat kunnen we zeggen dat, voor iemand met een beetje wandelconditie, de Lee-Trail op twee dagen goed te doen is. Dirbach plage is daarvoor een ideale uitvalsbasis.
De trail zelf is een heel goed uitgestippelde, gevarieerde tocht waar natuur en rust de overhand heeft op andere wandelaars en terrasjes onderweg.

afstand: 30 km
bewegwijzerd: Lee trail markeringen
route: hier

een stralende zon, en klaar voor deel 1 van de tocht. We stappen te voet van het hotel naar het station van Geubelsmühle, Een opwarmertje van een drietal kilometer. Bedoeling is om daar de trein te nemen tot het startpunt: Kautenbach. Door werken op het spoor zijn we echter genoodzaakt de vervangbus te nemen. een half uurtje later, maar nog steeds gratis (zoals alles van openbaar vervoer in Luxemburg) Beginnen we in Kautenbach aan de eerste stevige klim.
De route is heel goed bewegwijzerd en de wandelGPS is amper nodig. Terwijl de temperatuur stijgt varieert de omgeving constant. Bos, veld, een riviertje,…alles wisselt aan snel tempo af. Ter hoogte van Bourscheid kom je de heel pitoreske en eenzame Méchelskapell tegen. De ideale plaats voor een korte lunchbreak.
ongeveer op 2/3 van dit traject kom je door het dorpje “Hoscheid”. hier loont het de moeite om de trail enkele honderden meters te verlaten om de inwendige mens te verfrissen in het enige café dat de Lee-trail rijk is: Bei Anette. De kegelbaan laten we links liggen, de cola en het bier smaakt des te meer. Na een refill van onze waterflessen beginnen we aan het laatste stuk terug naar het hotel, waar een aperitief en een lekker avondmaal op ons wacht. Het voordeel van naar het station te wandelen is dat we gene wagen meer nodig hebben. We stoppen letterlijk met wandelen op het terras van het hotel.

Terwijl de liddl’ ones ergens op een Italiaans strand liggen te zonnen (dank u Topvakantie) hebben wij tijd om een bucketlijstje te schrappen : de Lee-Trail.
Een tocht in Luxemburg van 53 km tussen Ettelbrück en Kautenbach. De trail wordt normaal gelopen in drie delen, maar wij opteren om het in twee te doen…
Om ons toch wat voor te bereiden zorgen we dat we de avon voordien al in het hotel aanwezig zijn. Op die manier kunnen we al een eerste verkenning doen en zijn we ‘s morgens lekker fris om aan de eerste etappe te vertrekken.
Ons oog valt op hotel Dirbach plage. Een absoluut pareltje van weleer, gelegen aan de rivier tegen een rotsflank, enkel bereikbaar via een klein brugje.
De sixties sfeer van het hotel wordt versterkt door het mooie park aan de overkant (waar trouwens ook chalets te huur zijn) en de terrassen die mooi in de avondzon liggen.
Wie de trail in twee dagen wil doen hoeft niet verder te zoeken. Het hotel ligt ongeveer halverwege de 53 km en de Lee-Trail passeert letterlijk op het terras van het hotel.
Dat het ontbijt en het avondmaal ook nog eens voortreffelijk zijn maakt het geheel af.